Zo’n 25 jaar geleden stierf Willem, de grote liefde van Marianne Weber en tevens ook de vader van haar kinderen. Ze leerde hem kennen toen ze negentien was bij de voetbalvereniging. Ze was meteen verliefd.
“Maar ja, hij was vijf jaar ouder dan ik en had al een relatie. We gingen samen flipperen op zo’n ouderwets apparaat. En om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk kregen we verkering”, zegt Marianne in Stoy.
Toen Weber Willem zag, wist ze meteen dat hij de vader van haar kinderen zou worden. In die tijd was het not done om ongehuwd zwanger te worden, maar het overkwam Marianne toch.
“Ik was zo blij als een kind. Ik weet nog dat ik bij de dokter zat en hij zei: ‘Ik zou maar even met je ouders gaan praten, want je bent in verwachting.’ Ik dacht alleen maar: niet glimlachen, niet glimlachen. Ik mocht officieel niet blij zijn natuurlijk.”