Evi Hanssen heeft in Het Nieuwsblad een eigen column waarin zij het over de afscheidstournee van haar moeder Arlette heeft. Arlette heeft uitgezaaide borstkanker en is aan haar laatste deel begonnen.
Ondertussen staat het bed van de mama van Evi in de woonkamer, rusten met uitzicht over de Nete. Daarvoor kroop Arlette nog achter de naaimachine. “Misschien is dit wel de allerlaatste keer”, schrijft haar dochter Evi.
Want het grote afscheid komt nu wel héél dichtbij. “De oncoloog liet ons vorige week weten dat wij, haar kinderen, best niet meer op vakantie gaan. Dat als we palliatief verlof willen nemen, dat best nu doen. Dat het begin van het einde nu echt is ingezet”, schrijf Evi Hanssen in haar column.
“Al bijna twee jaar is de afscheidstournee van mijn moeder aan de gang. En net omdat haar dood al zo lang op voorhand werd aangekondigd, leek het alsof het nooit echt zou gebeuren”, reageert Evi.
Maar de situatie van haar moeder is onomkeerbaar. Mama Arlette heeft haar afscheid tot in de puntjes voorbereid, zelfs de afscheidsplechtigheid werd door haar uitgewerkt. Wat een moedige vrouw, niet?
Arlette krijgt veel steun van haar familie, zij houden zich sterk, maar er is uiteraard veel verdriet. Misschien komt straks de grote klap, als Arlette er niet meer is.
“Mijn hart krimpt even ineen en ik voel de tranen opborrelen. Een bekend gevoel, want de laatste dagen gaat er geen dag voorbij dat ik niet even huil”, geeft Evi Hanssen toe. En dan zijn er de troostende woorden van haar moeder. “Alles komt goed”, zegt zij…. Was dat maar waar.
Lees het volledige column op www.nieuwsblad.be .