Wanneer je opgroeit tot volwassen vrouw (of man) heb je het allerliefste je mama aan je zijde. Ook de dames van Og3ne hadden hun mama liever nog wat langer aan hun zijde gehad. De vrouw overleed 5 jaar geleden, 2 maand na Og3ne’s deelname aan het Eurovisiesongfestival.
Amy bleef er alsnog heel cool en emotieloos onder, en wou overeind blijven, maar niet veel later brak ook zij en konden ze hun emoties niet meer verbergen.
“Er waren jaren dat ik elke dag huilend in de auto zat. De scherpe kantjes zijn eraf, maar we vinden het nog altijd vreselijk dat onze moeder zo heeft geleden”, zegt Lisa in Story.
De dames hebben hun tijd genomen om te rouwen en zijn er volop klaar voor om hun leven over een andere boeg te gooien. “Dat je denkt: ik heb er geen zin meer in, ik kan niet elke dag huilend door het leven. Op een gegeven moment voel je: ik wil en moet door.”
Al zullen er nog altijd heel veel momenten zijn waarbij Lisa, Amy en Shelley vaak aan hun moeder zullen denken. “Als ik me blij voel, is er meteen het gemis van het niet kunnen delen met haar; troostend is dat we de aanwezigheid van ons moeder soms voelen en dat geeft ons hoop en daar worden we vrolijk van.”